dubito - conjugation of the verb dubito, dubitare, dubitavi, dubitatum

dubito - Praesens

Singular
1 dubito
2 dubitas
3 dubitat
Plural
1 dubitamus
2 dubitatis
3 dubitant

Imperfectum

Singular
1 dubitabam
2 dubitabas
3 dubitabat
Plural
1 dubitabamus
2 dubitabatis
3 dubitabant

Futurum

Singular
1 dubitabo
2 dubitabis
3 dubitabit
Plural
1 dubitabimus
2 dubitabitis
3 dubitabunt

Perfectum

Singular
1 dubitavi
2 dubitavisti
3 dubitavit
Plural
1 dubitavimus
2 dubitavistis
3 dubitaverunt

Plusquamperfectum

Singular
1 dubitaveram
2 dubitaveras
3 dubitaverat
Plural
1 dubitaveramus
2 dubitaveratis
3 dubitaverant

Futurum exactum

Singular
1 dubitaverim
2 dubitaveris
3 dubitaverit
Plural
1 dubitaverimus
2 dubitaveritis
3 dubitaverint

Subiunctivus praesentis

Singular
1 dubitem
2 dubites
3 dubitet
Plural
1 dubitemus
2 dubitetis
3 dubitent

Subiunctivus imperfecti

Singular
1 dubitarem
2 dubitares
3 dubitaret
Plural
1 dubitaremus
2 dubitaretis
3 dubitarent

Subiunctivus perfecti

Singular
1 dubitaverim
2 dubitaveris
3 dubitaverit
Plural
1 dubitaverimus
2 dubitaveritis
3 dubitaverint

Subiunctivus plusquamperfecti

Singular
1 dubitavissem
2 dubitavisses
3 dubitavisset
Plural
1 dubitavissemus
2 dubitavissetis
3 dubitavissent

Imperativus

Singular
2 dubita
Plural
2 dubitate

Imperativus futuri

Singular
2 dubitato
3 dubitato
Plural
2 dubitatote
3 dubitanto

Participium praesentis

dubitans

Participium futuri

dubitaturus

Supinum

dubitatum

Gerundium

dubitandum